CARTA DE GRATITUD.
Queridos amigos senderistas.
Me dirijo a vosotros para despedirme como guía y agradeceros todo lo que me habéis aportado durante estos años que he tenido el honor de conduciros por los caminos de mi Valle.
Hace trece años, Dolores, Juan Antonio y Luis de los hoteles Pirene, Serrano y Aran, respectivamente, confiaron en el proyecto, entonces incierto, que les ofrecí. Los últimos tres años también los ha compartido Jordi con el Hostal Verneda.
El Hotel Pirene derivó, hace cuatro años, hacia al creciente turismo ciclista del Valle por lo que dejó de dar el servicio. Al terminar el verano pasado el Hostal Verneda decidió cerrar sus puertas. Luis, del Hotel Aran, al finalizar la pasada temporada me comunicó que prescindía de mis servicios, mientras que Alfonso, del H. Riu Nere, sigue apostando por mi programa de actividades. Como con un hotel no obtengo lo que sería un sueldo digno, me es muy triste tomar la decisión, no sé si será para un corto o largo tiempo el dejar de recorrer los caminos con todos vosotros.
He tenido la oportunidad de compartir pequeños y grandes momentos con el gran grupo humano que sois vosotros. Muchos recuerdos vienen a mi mente en las trece temporadas desde que inicié las actividades, necesitaría muchas páginas para enumerarlos, de todas maneras, de estos últimos años quedan constancia en el Blog. Estos años me han posibilitado el conocer a gente maravillosa y hacer amistades que dejarán huella en mi vida. He conocido parejas que se han convertido en padres, padres en abuelos, familias que han ido creciendo, niños que ahora están apunto de finalizar la carrera o en el mundo laboral, adultos que han llegado a la jubilación y, también, algunos se han quedado en el camino encogiéndome el corazón. He tenido la oportunidad de que se me abrieran las puertas de muchas familias y, por supuesto, de sus corazones y hacerme sentir un miembro más.
Ahora, empiezo con un nuevo proyecto que viene gestándose desde el otoño pasado. Trabajo como educador con menores en proceso de reinserción. Creo poder aportarles algo y, ellos, me harán crecer profesionalmente. Además, este nuevo trabajo me permite tener más tiempo para conciliar mi vida familiar.
Me gustaría que esta carta no fuera simplemente un adiós, porque en invierno seguiré profesionalmente en la nieve, quisiera que esta carta sea de agradecimiento y gratitud porque gratitud es la palabra que mejor resume mis sentimientos hacia vosotros.
Siempre os recordaré.
TÒNHO
Comentarios
Que sepas que seguiré visitando tu facebook, a si que espero que no dejes la fotografía y sigas dándome envidia con tus fotos.
Un besazo!! y espero que nos volvamos a ver!!
Recibimos esta noticia con pena, ya que siempre esperábamos encontrarte de nuevo allí, contarte que fue de nuestras vidas... por eso nos gustaría que siguieras manteniendo el blog y compartiendo nuevas experiencias/noticias del valle con todos nosotros.
Seguramente a partir de ahora los visitantes no puedan percibir esa magia, porque nadie como tú sabrá mostrarla...
GRACIAS A TÍ.
Nacho-Virginia/Guadalajara
No me puedo creer lo que estoy leyendo. ¿Se ha planteado el valle lo que pierde con esta decisión?. Y nosotros los senderistas ¿Qué?.
Supongo que tu decisión debe de estar muy meditada, pero ¿y las experiencias vividas?.
Sé que el dinero lo mueve todo, pero cojones, otra vez lo mismo.
Ya no será lo mismo sin ti. Mi pierna renqueante, estaba forzando la situación para volver. Se sentirá coja.
Espero seguir manteniendo esta relación, y seguir teniendo noticias tuyas.
Besos a Begoña, pues también esta situación no le debe ayudar.
Muchisimo Exito!!!!!!!!!!! y aqui en barcelona, Tu y tu pareja ,cuenten con una sincera charla y un delicioso cafe.......
Muchos cariños...
Recibimos esta noticia con pena, ya que siempre esperábamos encontrarte de nuevo allí, contarte que fue de nuestras vidas... por eso nos gustaría que siguieras manteniendo el blog y compartiendo nuevas experiencias/noticias del valle con todos nosotros.
Seguramente a partir de ahora los visitantes no puedan percibir esa magia, porque nadie como tú sabrá mostrarla...
GRACIAS A TÍ.
si vienes alguna vez por Mallorca y me lo dices estare contenta de verte y ofrecerte mi casa.
abrazosssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss
maria marquet una oveja de tu gran rebaño
Hemos tenido la oportunidad de conocerte y no te olvidaremos. Tú has sido un incentivo importante para escoger nuestras vacaciones. Tus explicaciones del valle nos obligaba a amarlo.
Hasta siempre,
Mucha suerte en tu nueva etapa, estaremos todos contigo alli donde estes .
Hasta pronto
Nuevas experiencias te esperan, lo más maravilloso es lo que nos has dejado a todos los que caimos en tus manos, tu persona, tu buena forma de hacer, la amistad, y que ahora disfrutaran otros, ellos te esperan y sé que darás lo mejor de tí. Me imagino que la decisión ha sido díficil.
Esperamos verte por el valle en julio y poder hacer alguna marchita, tomar unas cañitas, a este paso nos vas a hacer que aprendamos a esquiar con tal de tenerte como guía.
Gracias por lo que hemos aprendido de ti (y seguiremos aprendiendo), pero sobretodo por meternos en el cuerpo la pasión por la montaña y por tu querido valle al que siempre añoramos tanto desde los madriles.
Besazos
La veritat es que sempre he parlat de tu com un exemple de cercador voraç de noves vies per fer possible el guiatge professional als Pirineus. Està clar però que les coses no depenen solament de l'empenta i la il·lusió que li posa un, sinó del ditxós mercat que ho regula tot finalment! Sigui el que sigui, et vull felicitar per aquests anys de qualitat professional i qualitat humana, un binomi en el que quasi sempre es troba la clau de l'èxit. En aquest cas, finalment no ha estat així però el temps que ho has fet ha estat de gran èxit. Els Pirineus no perden un guia sinó que guanyen una persona que ara treballarà en altres àmbits, de ben segur, amb la mateixa força o més que la que et coneixem.
Molta sort Tonho,
TE DESDEO LO MEJOR EN TU NUEVA ETAPA..LA VIDA CAMBIA...Y YO YA LO ENTENDI HACE DOS AÑOSSS .UN BESAZO MUY GRADE Y MUCHA SUERTE EN TU NUEVA VIDA
BESOS
Te deseo mucha suerte en tu nuevo proyecto, aunque solo tuvimos el gusto de salir contigo unos días,
tanto mi marido como yo aprendimos mucho en aquellos días, y fué muy interesante compartir aquellas mañanas
con otra gente tan diferente a nosotros, que al final parecía que nos conocíamos de toda la vida.
Un abrazo
desde aquí agradecerte todo lo hecho y mostrado a sido un gran placer y una experiencia muy placentera
mi rechazo a la decisión tomada por los hoteles y verán reducida su afluencia de turistas por esta decisión
un saludo tonho fue un placer y ojala nos veamos pronto
Florencio Garcia y Fermina Ceacero
Hace algunos años tuve la oportunidad de compatir contigo un par de jornadas por el hermoso Valle de Arán.
Fue muy agradable, tanto por tu compañía y comentarios como por los impresionantes parajes de esa zona de Pirineos.
Espero que la nueva singladura que emprendes sea tan interesante -para ti y para quienes van a estar contigo- como la anterior.
Gracias por todo... y mucha suerte.
Juan*
Gracias por los buenos momentos que nos has hecho pasar, y por los recorridos y las rutas que nos has enseñado.
Cuenta que te echaremos muy, pero que muy en falta en nuestras próximas vacaciones y en nuestras paseos por tu tierra.
Un abrazo.
En nuestro caso (incluyo a Vicky), somos nosotros los que tenemos que agradecerte los muchos y muy buenos momentos que nos has dado con unas maravillosas caminatas por el Valle.
Seguro que tu nueva andadura te reportará gratificantes momentos ya que sin duda tendrás éxitos con la reinserción de menores.
De hecho, a los mayores nos has reinsertado en la naturaleza. Vicky y yo este invierno y primavera hemos salido a caminar por nuestra zona más que nunca.
Un abrazo.
Descubrirte, fue una casualidad, apreciarte fue fácil, la misma afición y cariño por estas montañas.
Me alegro por los muchacos que intentaras encauzar a una vida mas útil para ellos y la sociedad.
Un fuerte saludo y piensa que siempre estarás en nuestro recuerdo y si hay suerte alguna vez que regresemos a ese valle, podamos tomarnos una copa y recordar si tu puedes, algunas de las andanzas por esos paisajes.
Desde Madrid Rosa y Jorge
Las visitas a Vielha ya no serán lo mismo sin tus excursiones.
Esperamos poder coincidir, aunque sea por Vitoria y tomarnos uno de sus ricos pintxos.
Un abrazo enorme!
Me extrañaba que no me hubieras contestado al correo del pasado día 10... Ahora lo comprendo.
Pues nada, desde una cierta pena por lo que has representado para nosotros (ya sabes que nos metiste el gusanillo del senderismo en nuestros cuerpos) y porque nos faltará algo cuando vayamos al hotel por la tarde y no te veamos en el hall con los de la excursión del día siguiente, desearte lo mejor en esa nueva etapa que comienzas, un reto del que seguro saldrás airoso ayudando a muchos.
No obstante, ya sabes que estaremos en Vielha del 1 al 9 de Julio, por lo que si estás allí, ya nos veremos y charlaremos tomando algo. Y, sobre todo, gracias a ti.
Hasta siempre,
LO PASAMOS MUY BIEN EN TUS EXCURSIONES.
ALVARO Y ANA DE MADRID. VERANO DE 2009
No sabía que se iban a producir tantos cambios en tu vida…me ha puesto la piel de gallina tu carta.
Lo de tu nuevo proyecto me parece muy interesante y pienso que los menores con los que trabajes, van a ser afortunados teniéndote a ti, con tu implicación y profesionalidad.
Bueno, Tònho, sigue disfrutando de la vida, como tú sabes hacer! Me alegra oírte con fuerza y sintiendo que tu paso por nuestros hoteles ha sido una grata experiencia que ha enriquecido a nuestros clientes, a ti y también te aseguro que a mi.
Un beso de tu amiga.
Me llamo Beatriz Fernández y yo y mi familia, mi marido y mi hijo, tubimos el privilegio de conocerte y descubrir el Valle de Aran contigo, hace unos 4 años en nuestra estancia en el hotel Aran.( la Abuela)
Gracias por todos los buenos momentos pasados contigo y por los bellos paisajes que descubrimos, y mucha suerte en tu nuevo projecto profesional, que conociéndote, seguro que será todo un éxito.
hasta pronto.
Una familia de Vic.
Un fuerte abrazo.
Hasta pronto!!
Gràcies a tú pera tua companhia, labor professionau e amistat ath long d´aguesti ostius e demori compdar damb tú, apart der iuèrn, beth viatge encara que sigue puntuament damb es nòsti clients tant de senderisme coma de torisme.
Sajaré beth dia tanben de visitar-vos coma t´è dit mès d´un viatge per Gasteiz e demori qu´ages fòrça sòrt en aguesta naua etapa.
Ua abraçada ben fòrta deth tòn amic e companh de faena e un punet ara hemna.
Coraument,
Quizás ya no te acuerdes de unos navarricos que estuvimos un verano, pero si te digo que nos pusimos una especie de capa blanca para no mojarnos y te dimos mucho juego diciendo que parecíamos preservativos, igual te acuerdas. Otro dato, que será el más significativo, es que bajando en la penúltima excursión, a Víctor se le salió el hombro. ¿A qué ahora lo recuerdas?. Otro dato, ya el definitivo, lo pasó muy mal subiendo en el telesférico.
Hicimos amistad con una pareja de Valencia, hoy es el día que seguimos manteniendo la amistad, el año pasado vinieron a nuestra casa en Agosto, nosotros no hemos tenido la oportunidad de ir, pero está en nuestra mente.
Siempre recordamos esos días tan maravillosos que nos hiciste pasar. Todos los paisajes, los pueblos, la cultura, curiosidades y risas que pasamos juntos. Nos enseñaste muchas cosas, que seguro que por nuestra cuenta no lo hubiéramos visto, o al menos, no de la misma manera y seguro que la mitad nos hubiéramos dejado.
Espero que como tu bien dices, esto no sea un adiós, mejor un hasta pronto, porque es una labor muy muy fantástica, en la cual todos somos iguales, niños, mayores, jóvenes,... andamos los mismos caminos y todos somos un sólo grupo unido y compacto.
Me queda la satisfacción y el agradecimiento de haberte conocido a ti y a tu mujer. Espero que valoren toda la labor que has desempeñado, porque tienes mucho para dar y las personas podemos aprender mucho de ti. Estoy segura que la andadura que vas a comenzar va a ser maravillosa y lo vas a hacer poniendo toda tu persona en ello, dando el 100%.
Gracias por darnos esa parte de ti.
Y como tu siempre decías, que con los de Valencia seguimos diciendo, daros por besados y abrazados.
P.D. Nos acordamos de tu recomendación al hacer las fotografías, la persona siempre a un lado para que salga el paisaje.
Un Abrazo.
Molta Sort en la teva pròxima etapa.
Salutacions
Aunque por las circunstancias que tú conoces solo hayamos podido disfrutar de tu guía por los senderos de tu Valle una sola vez, y todavía parcialmente,(las otras fueron en privado) te damos las gracias por tu preciosa carta llena de sentimiento y "de bon seign".
Te deseamos mucho exito en tu nueva labor que además es de una entrega total y seguro que no es fácil cada día.
Te mandamos un fuerte abrazo, esperando hacerlo pronto "en vivo y en directo"
Notícies com aquesta em fan recordar que cal aprofitar les coses bones de la vida... perquè no duren eternament! Les muntanyes sí, i el paisatge si no ens el carreguem, però la resta no.
Per a la gent de ciutat, totes les roques són pedres, totes les flors són només flors. A alguns ens agraden aquesta mena de coses i per això ens agrada escapar-nos quan podem del formigó, però no sabem veure més enllà si no tenim ningú que ens obri els ulls. I un cop te'ls han obert, mai més tornes a anar per la muntanya mirant i no veient. Per això recordaré sempre aquella setmana de fa quasi tres anys...
Molta sort en les teves noves iniciatives!
Un saludo
Menos mal que me encontré contigo y me adelantaste el tema! Muchas veces la vida nos pone en situaciones que tenemos que elegir, pero pienso que los cambios siempre son positivos.
Besos
mostrar detalles 20:48 (Hace 44 minutos)
Tònho,
Volver al Valle de Aran no será lo mismo, tú nos enseñaste a querer este hermoso Valle, a enamorarnos de la montaña y la naturaleza, gracias por tu paciencia, tu ayuda, tus consejos y enseñanzas, tus bromas, por enseñarnos amar y respetar la naturaleza, gracias y mil gracias. Hacer excursiones ya no será lo mismo. Mucha suerte en este proyecto que vas a iniciar, esperamos verte por el Valle.
Muchos besos y gracias por todo lo que nos has enseñado.
Desde Vic recibe todo nuestro cariño.
Siempre hay q ver la luz.... Al final del túnel
.... Y de los cambios siempre, salen cosas
Positivas!!!
1 abrazote y cuidate
Sóm la família MIR-SERRA de Tona (el Josep, la Núria el David la Lídia i la Judit).
Ens sap greu que no hagis pogut continuar amb la teva activitat habitual com a guia de la Vall.
Desitgem de tot cor que sigui per poc temps, si així ho desitges, cosa que voldrà dir que hi torna a haver afició al senderisme.
Des de la primera vegada, quan encara erem solters, que vam venir a les teves excursions, ens va calar al nostre interior aquesta teva manera de viure la montanya de manera que cada cop que hem decidit tornar a la Vall, i han set unes quantes vegades, hem preguntat abans si encara organitzaves les excursions. Vas ser el primer de saber que el David vindria a món, i tantes altres coses que ens hem anat explicant en les excursions. Fins i tot, l'últim any que vam estar amb tu, vas variar l'excursió de l'últim dia perquè poguessim fer quelcom diferent i això s'agraeix. Si més endavant tornes a organitzar excursions, no dubtis en fer-nos-ho sabar.
T'agraïm de tot cor tot el que ens has donat i pensa que a Tona tens uns amics que sempre tindran la porta oberta per tu.
Que tinguis molta sort en la teva nova empresa
Tus palabras me/nos han tocado la fibra más sensible y nos han entristecido muchísimo. Si pienso en estos veranos que hemos ido viniendo al Valle, solo tengo palabras de agradecimiento para ti y al mismo tiempo muy buenos recuerdos y muy buenos momentos, supongo que por este motivo hemos ido "repitiendo" y reservando unos días estos últimos años. Eres para nosotras un gran guía de montaña, pero ante todo desprendes una calidad humana, que en los tiempos que corren, cuesta encontrar. Nos has enseñado a conocer un poquito más el Valle pero sobretodo a ser mejores personas y por eso te damos mil gracias.
Justo el día antes de recibir tu carta, hicimos la reserva para subir la última semana de julio y disfrutar de tus excursiones, ahora no sabemos muy bien que hacer, porque tu no estarás y casi seguro que tu hermano tampoco, con lo cual, es probable que dejemos la escapada para más adelante.
Tònho, te deseamos toda la suerte del mundo en esta nueva etapa y si además esto te permite estar más cerca de los tuyos todavía mejor, creo que es importante tener a la gente que quieres y que te quiere cerca.
Esperamos verte/veros pronto. Un abrazo muy grande para ti y para Begoña!!!!
Hasta pronto!!!
Quizás no me recuerdes porque nos conocimos en el verano del año 2008 en el Hotel La Abuela. Yo por aquel entonces estaba convaleciente de mis sesiones de quimio y radioterapia. Y, junto con mi pareja, íbamos en tu coche y caminábamos sólo lo que yo podía.
Me fueron de maravilla aquellas excursiones, las recuerdo con mucho cariño, y te estoy muy agradecida, aunque nunca, hasta ahora, me haya puesto en contacto contigo.
Así que, de todo corazón, te deseo lo mejor en tu nueva andadura.
Muchísimas gracias. Recibe un cordial saludo.
Nunca olvidaré aquella excursión por el valle de Arán.
Éramos dos pianistas de Madrid. Si vuelves, que estoy segura, a hacer cosillas avísame.
Un abrazo y a seguir construyendo sonrisas,
Em sap greu que deixis de fer de guia . Jo vaig estar fa dos anys a l'hotel Aran la abuela, i ens ho varem passar molt bé amb les teves sortides. Pels que no estem habituats a la muntanya, aquestes sortides són una forma de poder arribar a llocs que sense un guia no podem arribar-hi.
Aquest any amb l'Isabel, la mateixa amiga amb qui varem estar aquí hem anat uns dies als pallars sobirà i hem fet el mateix comentari. Va mot bé tenir algú que coneixi bé la zona i et porti a difernets indrets.
crec que els hotels haurien de mantenir-ho.
Desitjo que tinguis éxit en aquesta nova etapa i si t'agrada i et permet conciliar millor la teva vida familiar millor que millor. Nosaltre si tornem et trobarem a faltar,
gracies,
El sábado lo pasamos fenomenal, los chicos cayeron derrengados en la cama.
La próxima vez avisamos con más tiempo…
Es una pena que El valle no sepa poner en valor a los buenos profesionales que tienen.
Nos vemos, un abrazo,
Ángel